Veerkracht, weerbaarheid, incasseringsvermogen,…

Er zijn meerdere vertalingen van het Engelse ‘Resilience’.
Voor palliatieve patiënten en hun omgeving lijkt hun situatie er een van tegenspoed. De toenemende afhankelijkheid, de beslissingen die eventueel moeten genomen worden, het naderende afscheid maken deze levensfase zwaar en moeilijk. Toch slagen patiënten en families er vaak in om ‘staande te blijven’, zelfs te groeien in deze fase.

Allen die hen omringen, kunnen deze kracht of vaardigheid ontdekken, erkennen en stimuleren. Dit helpt in de zorg, dit helpt een patiënt en een familie, dit helpt voor hun rouw nadien. Want ook hier is veerkracht een belangrijke capaciteit. Het verlies van een dierbare stelt de nabestaanden zwaar op de proef. Toch slagen de meeste rouwenden er uiteindelijk in de draad van het leven terug op te nemen.

In palliatieve zorg is zorg voor de zorgende al langer een belangrijk aandachtspunt. De herhaalde confrontatie met sterven, met verdriet, met onmacht en met soms onoplosbare vragen, drukt op onze innerlijke veer. Nochtans willen we er opnieuw staan voor de volgende patiënten en hun omgeving. Wat kan ons hierbij helpen?